Het Ontstaan
Onze groep heeft een lange historie. Een historie die er wezen mag en die zich kenmerkt in het meegroeien in de maatschappij. Opgericht op 30 April 1946 met de eerste bijeenkomst op 27 augustus van dat jaar. Er is toen een 8-tal jongens onder leiding van de eerste groepsleider, toen nog hopman, Dhr. Keijzer, begonnen het spel van verkennen te spelen. Daar de groep toen nog gelieerd was aan de Vondelkerk in de Vondelstraat te Amsterdam, werd de eerste bijeenkomst gehouden op straat in de buurt van deze kerk. Ja u leest het goed op straat. Dat kon toen nog, maar ook niet anders, aangezien de groep geen ruimte had.
De groep startte onder de naam Christus Koninggroep en kwam voort uit het gedachtegoed van de Rooms Katholieke kerk en de katholieke padvindersbeweging. Al na korte tijd, na veel gebedel en sparen, werd het eerste onderkomen in gebruik genomen in de kelder van de Vondelkerk. Hier werd het spel van verkennen, gebaseerd op de boeken en ideeen van de Engelse lord Baden Powell, door een toenemende hoeveelheid leden steeds verder ontwikkeld.
Ook toen al was de bedoeling van het spel dat jongeren spelenderwijs leren met elkaar om te gaan en vertrouwd te raken met de wereld waarin zij leven. Met het groeien van de groep namen ook de problemen toe, want in die tijd waren kampeerspullen, (uniform)kleding en vooral ook geld een schaars iets. Maar met de oprichting van een (financieel) bestuur en met de hulp van vele vrijwilligers en donateurs kwam de groep toch aan zijn materialen.
Van land naar water
In 1955 kwam de groep voor een cruciale vraag te staan. Het antwoord daarop leidde ertoe dat de groep een metamorfose onderging en van landgroep overging tot een waterwerkgroep. Nieuwe uitdagingen dienden zich aan: het organiseren van boten met toebehoren en een onderkomen aan het water voor de groep. Met veel inspanning werden de eerste drie lelievletten aangeschaft. Die kregen de namen Chriskodam I, II en III (van Christus Koning Amsterdam) en er werd een ligplaats voor gevonden in het Noorder Amstelkanaal achter het Hilton Hotel.
Catamaran
Na een aantal jaren slaagde het bestuur er in om de gemeente zover te krijgen om een nieuw clubgebouw neer te zetten. Het gebouw kwam aan de rand van het Nieuwe Meer bij het Amsterdamse Bos aan het Jollenpad. Beter kon het niet; aan het water, eigen steigers, mooi speelveld en aan de rand van het grote bos ideaal dus om het spel van zeeverkenner te kunnen spelen. De boten konden niet alleen voor de deur in de eigen haven worden gelegd, in de winter konden ze in de eigen botenloods liggen. Op 20 november 1961 was het zover. Dit clubhuis, gedoopt met de naam Catamaran, kon in gebruik worden genomen.
Een nieuwe afdeling
Sindsdien is de club sterk gegroeid. In de loop der jaren had de groep zijn leden, zowel junior als senior in één zeeverkennerseenheid samengevoegd: de Erskinetroep. De seniorleden vormden een eigen bak binnen de troep. Kort voor het zomerkamp van 1980 kwam het bericht dat de ouderenbak na het zomerkamp zou worden opgeheven. Desinteresse en gebrek aan resultaat zouden hier debet aan geweest zijn. Ook was de staf niet in staat om genoeg aandacht aan de oudere jongens te geven. Na enig speurwerk werd een van de ouders bereid gevonden om begeleider te worden van de senior jeugdleden. De Wilde Vaart afdeling was geboren.
Op 30 september 1981 vond de officiële installatie plaats. De zes leden en hun begeleider vonden hun onderkomen op een zolder in het clubhuis dat naast de Catamaran was gelegen; het Walhalla. De naam van de nieuwe afdeling is Bruce WV. De naam Bruce is direct gelieerd aan de Erskineclan in Schotland vandaar dus deze naam.
Gemengd
Het jaar 1988 was voor de club een zeer bijzonder jaar. Na tientallen jaren alleen maar jongens toe te laten als lid van de club, werd na veel vergaderen besloten de club ook voor meisjes open te stellen. Directe aanleiding was het feit dat de meisjes groep in het Walhalla clubgebouw, de Walraven groep, te klein was geworden om zelfstandig financieel rond te komen. Het zou zonde zijn om deze kinderen niet meer het scoutingspel aan te kunnen bieden. Zo kon het gebeuren dat twee vrouwelijke stafleden en een zestal meisjes over kwamen en lid werden van de Christus Koning groep.
Het moet gezegd worden het was een cultuurshock. Meisjes wat moet je er mee! Was een gevleugelde kreet bij de jongens. Maar dankzij het pionierswerk van deze eerste club meisjes is de acceptatie snel gegroeid. Na deze start is er altijd een redelijk percentage meisjes lid geweest van onze groep. Het afgelopen jaar is het aantal flink gegroeid na een periode van slechts een of twee meisjes en die hebben het reuze naar hun zin.
Loodsen
In 1990 was er weer een mijlpaal te noteren. Doordat de oudere leden steeds langer bij de groep bleven hangen, kennelijk hadden ze het reuze naar hun zin, werd ook voor hen een oplossing gezocht. Opnieuw werd uitbreiding voorgesteld en wel nu met een loodsen stam. Een reeds in Scouting Nederland veel voorkomende speltak. Nadat deze uitbreiding ook in financieel en materieel opzicht was voorbereid kon dan ook het sein op groen gezet worden.
Op 24 juli 1990 werden de eerste loodsen geïnstalleerd. De naam van de stam? Brodie-Huntingstam. Opnieuw was gezocht naar en ook gevonden een naam die direct aan de Erskine Clan te koppelen was.
Dat een loodsenstam binnen de groep bestaansrecht heeft de geschiedenis inmiddels wel aangetoond. Met een junior- en senior loodsengroep binnen de stam is het nu een van de grootste afdelingen binnen de groep. Daarnaast is het gebleken dat een goede loodsenstam een voedingsbodem is voor het toekomstige kader van de groep.
Waar komt onze naam vandaan?
De naam Scouting Erskine, komt niet zomaar uit de lucht vallen. Daar de groep voortkwam uit de Katholieke verkenners was de oorspronkelijke naam Christus Koning Groep. De zeeverkennerspeltak werd al gauw Erskine troep genoemd.
De naam Erskine werd verkregen door aan het hoofd van de Erskineclan in Schotland toestemming te vragen om deze naam te mogen gebruiken. Nadat deze toestemming was ontvangen was de naam Erskine een feit. Jarenlang is vervolgens de groepsnaam gebruikt voor de club. Heel Nederland wist dus van het bestaan van de Christus Koninggroep. De naam Erskine raakte een beetje op de achtergrond.
Eind jaren 80 was het dan zover, de groep klaar was voor de moderne tijd. Het geloof had geen centrale plaats meer in de groep en de naam kon dan ook worden veranderd. Unaniem werd in de groepsraad gekozen voor de naam Scouting Erskine. Zoals aangegeven hebben alle speltakken in de naam een relatie met namen binnen de Erskine Clan.
Zeewelpen
In 1991 is er weer een nieuwe mijlpaal in de groep, of misschien wel iets ouds in een nieuw jasje. De welpen worden geïntroduceerd. Na verschillende spelconcepten van Scouting Nederland te hebben geprobeerd is deze speltak onder de naam “Kennediehorde” actief binnen de groep. En zie hier, een oude naam opnieuw gebruikt en het nieuwe jasje? Ook deze speltak is gemengd en recent tot zeewelpen hernoemd.
En zo na wordt nog steeds na 55 jaar het spel van verkennen gespeeld binnen de vereniging. Een spel waarin spelenderwijs kinderen niet alleen wordt geleerd hoe ze moeten zeilen, roeien en wrikken, maar ook hoe ze moeten samenwerken, hoe ze kunnen groeien naar zelfstandigheid en hoe ze verantwoordelijkheid moeten dragen.
Financiën
Om al die jaren de club ook te kunnen laten bestaan en de kinderen het spel te kunnen laten spelen is er altijd geld nodig geweest. Hiervoor werd regelmatig in grote acties geld bijeen gesprokkeld. Jarenlang hebben de leden rond Kerstmis kerststukjes verkocht. Er werd gecollecteerd voor Jantje Beton de boten en het clubhuis werden verhuurd aan andere scoutinggroepen, buttons werden verkocht en ga zo maar door.
Gelukkig krijgen we ook al jaren subsidie van de gemeente Amsterdam, maar dat is nog steeds niet voldoende om grote uitgaven te doen voor de club. Dus als er een nieuwe boot moet komen of de steigers vernieuwd moeten worden of een interne verbouwing gefinancierd moet worden dan zoeken we naar sponsors. Gelukkig hebben we die kleine en grotere sponsors tot nu toe altijd gevonden. De gemeente Amsterdam kwam soms ook over de brug met een extra subsidie. Het Nationaal Jeugdfonds Jantje Beton, het Schipholfonds, het Anjerfonds en diverse particuliere stichtingen werden benaderd voor gulle giften. Daarnaast zijn er nog vele anonieme donateurs die hun bijdrage hebben geleverd.
Vrijwilligers
Een vereniging als Scouting Erskine heeft het natuurlijk niet zo lang vol gehouden doordat er steeds voldoende geld werd gegenereerd. Nee, er is nog iets veel belangrijkers, namelijk al die mensen die hun vrije tijd opofferen of hebben opgeofferd om de leden van de verschillende speltakken een leuke en leerzame vrijetijdsbesteding te kunnen geven.
Door de jaren heen zijn er gelukkig altijd voldoende mensen bereid gevonden om als leiding of bestuurslid te willen fungeren. In de geschiedenis van de club heeft dit een aantal bijzondere voortrekkers voortgebracht. Naast de oprichter(hopman) Schipper Keijzer waren de Schippers Swart, De Koning en De Nijs jarenlang de centrale vrijwilligers die de groep steeds de goede impulsen gaven en het ledenaantal stabiel hielden. In de tegenwoordige tijd is de staf van alle speltakken gemiddeld veel jonger, maar je ziet dat ook dat werkt. De groep is nog steeds groeiend in ledenaantal.
Naast de vrijwilligers die als leidinggevende de kinderen begeleiden, is er nog een club vrijwilligers die meer vanaf de zijlijn de groep begeleiden. Dit is het bestuur waarvan de leden door de jaren heen altijd zeer betrokken zijn geweest bij de groep. Het bestuur zorgt ervoor dat de club het spel kan spelen en dat dit gefinancierd wordt. (meer hierover op de bestuurspagina)
Ook zijn oud leden, ouders en betrokkenen actief als Vrienden van Scouting Erskine.
